Βήμα 1 Λέμε στα παιδιά ότι στη μασκότ αρέσουν πολύ οι ιστορίες με φαντάσματα και γι’ αυτό τους προτείνουμε να την ευχαριστήσουμε φτιάχνοντάς της όλοι μαζί μία ιστορία. Τους δείχνουμε δύο φύλλα εργασίας: ένα με ένα κορίτσι-φάντασμα και ένα με ένα αγόρι-φάντασμα (Β_Β11_W01, B_B11_W02), που θα αποτελέσουν τους πρωταγωνιστές της ιστορίας. Τους εξηγούμε ότι για να φτιάξουμε την ιστορία, θα πρέπει να χωριστούν σε 5 ομάδες (5 άτομα σε κάθε ομάδα-αν έχουμε λιγότερους μαθητές χωρίζουμε ανάλογα). Προσθέτουμε ότι κάθε ιστορία έχει αρχή, μέση και τέλος. Τους λέμε ότι για να βοηθήσουμε την εξέλιξη της ιστορίας θα υπάρχουν κάποιες ερωτήσεις τις οποίες θα απαντά  συνεργατικά η κάθε ομάδα χρησιμοποιώντας τη φαντασία της. Τους λέμε ακόμη ότι εμείς θα καταγράφουμε τις απαντήσεις των παιδιών κι έτσι στο τέλος θα έχουμε μια ολοκληρωμένη ιστορία. Λέμε ακόμα ότι η κάθε ομάδα μπορεί να επιλέξει το δικό της διαφορετικό τέλος για την ιστορία. Συζητάμε με τα παιδιά για το κάθε φαντασματάκι και τους ζητάμε να τα χρωματίσουν και αν επιθυμούν να τους δώσουν από ένα όνομα. Ζητάμε από όποια παιδιά θέλουν να σηκωθούν και να παρουσιάσουν τα φαντάσματά τους, λέγοντας: ‘This is my ghost. Μy ghost is a girl. Her name is …/ this is my ghost-boy. His name is…’. 

Βήμα 2 Ορίζουμε τη σειρά με την οποία οι ομάδες θα ξεκινήσουν να δημιουργούν την εξέλιξη της ιστορία τους (αν ο εκπαιδευτικός δουλεύει με ομάδες τότε διατηρούμε τις ίδιες ομάδες, αλλιώς χωρίζουμε τις ομάδες και δίνουμε στην κάθε ομάδα από ένα όνομα, π.χ. ladybirds, hamsters, puppies. Ξεκινάμε με την α’ ομάδα. Πιθανός διάλογος:

- How many ghosts are there?

- There are two ghosts.

- What are they?

- They are a ghost-girl and a ghost-boy.

Στο πρώτο κομμάτι της ιστορίας, λέμε στα παιδιά ότι θα κάνουμε την περιγραφή των ηρώων μας και ότι θα προσπαθήσουμε να φανταστούμε τη σχέση που υπάρχει μεταξύ τους. Κάνουμε ερωτήσεις, όπως:

- How many ghosts are there?/ What is their name? / What is this? / Is it a boy or a girl? / Is she tall or short? / Are they brother and sister? / Are they mother and son?, etc.

Καταγράφουμε την ιστορία έτσι όπως εξελίσσεται από τα ίδια τα παιδιά.

Στο δεύτερο μέρος της ιστορίας, λέμε  στα παιδιά της β’ ομάδας ότι τώρα θα ασχοληθούμε με το πού μένουν τα φαντασματάκια και ποιο είναι το αγαπημένο τους δωμάτιο (Do they live in a house? In a flat? In a castle?). Τους ρωτάμε πού νομίζουν ότι κρύβονται όταν θέλουν να κάνουν σκανταλιές (In the bathroom? In the kitchen? In the attic?). Ζητάμε  από τα παιδιά να περιγράψουν τα δωμάτια των ηρώων. Τι υπάρχει μέσα σε αυτά, τι χρώμα έχουν τα έπιπλα (Are there windows? Is there an armchair? What colour is it?, etc.). Τους ρωτάμε ποια είναι η αγαπημένη τους κρυψώνα (Under the sofa? On the lamp? Behind the bed?). Τους αφήνουμε να πουν ό,τι θέλουν σχετικό. Καταγράφουμε και πάλι. Για διευκόλυνση των παιδιών μπορούμε να έχουμε εικόνες από προηγούμενες δραστηριότητες με τα μέρη του σπιτιού ή με τα έπιπλα.

Στο τρίτο μέρος της ιστορίας, ρωτάμε τα παιδιά της γ’ ομάδας  για τα παιχνίδια των φαντασμάτων, πώς τους αρέσει να περνούν τον ελεύθερο χρόνο τους και ποιο είναι το αγαπημένο τους παιχνίδι (Have they got a ball? What colour is it? Is it big or small? What is their favourite toy? A doll? A robot?, etc.)

Στο τέταρτο μέρος της ιστορίας, ζητάμε από τα παιδιά της δ’ ομάδας είτε να δώσουν τα ίδια εντολές στα φαντασματάκια, π.χ. Blink your eyes, Touch your head, Clap your hands, Run, Sit down, Stand up και να μαντέψουν αν υπακούουν ή όχι, είτε να μας πουν τι μπορούν να κάνουν τα φαντασματάκια, π.χ. Fluffy can jump/ can fly/ can touch her head. Τους ρωτάμε και καταγράφουμε τις απαντήσεις τους.

Στο πέμπτο και προτελευταίο μέρος της ιστορίας, ρωτάμε τα παιδιά της ε’ ομάδας ποια μέρη του σώματός τους χρησιμοποιούν τα φαντάσματα περισσότερο και τι κάνουν με αυτά (Have they got legs? Have they got arms? Have they got a mouth? Have they got a body? They walk/ fly/shake/jump/run/sing ‘The Hokey Pokey?’ etc.).

Αφού ολοκληρώσουμε τα πέντε μέρη της ιστορίας, λέμε στα παιδιά ότι πρέπει να δώσουν ένα τέλος σε αυτή την ιστορία, ένα τέλος που θα κάνει την ιστορία τους μοναδική, π.χ. They are dancing ‘The Hokey Pokey’ and…they break the vase/ they are flying and they break the lamp/ they are running and they break the chair. Τους προτείνουμε μερικές φράσεις ως επιλογή και η κάθε ομάδα θα διαλέξει το δικό της τέλος που θα μας το πει μυστικά. Έτσι θα υπάρξει ενδιαφέρον όταν θα έρθει η στιγμή οι ομάδες να παρουσιάσουν ξεχωριστά τη δική τους ιστορία. Καταγράφουμε την εκδοχή της κάθε ομάδας και δεν ξεχνάμε να σημειώσουμε ποιο τέλος πρότεινε η κάθε ομάδα. Σε περίπτωση που διαθέτουμε κασετόφωνο, μπορούμε να ηχογραφήσουμε τα μαθήματα και να καταγράψουμε τις απαντήσεις σε χαρτί αργότερα αφού ακούσουμε όλες τις απαντήσεις εκτός από τις μυστικές που αφορούν το τέλος της ιστορίας.

Βήμα 3 Αφού ετοιμάσουμε στο σπίτι την ιστορία (μία κοινή ιστορία με 5 διαφορετικά τέλη), είτε γράφοντάς την στο χέρι είτε στον υπολογιστή, την παρουσιάζουμε στα παιδιά ολοκληρωμένη, όμως χωρίς τέλος. Μετά ζητάμε από τα παιδιά να ζωγραφίσουν το καθένα από 2 εικόνες που θα χρησιμοποιηθούν για την εικονογράφηση της ιστορίας: μια για το τέλος που το κάθε παιδί έχει διαλέξει για την ιστορία και μια δεύτερη για τη συνολική ιστορία. Στη συνέχεια συλλέγουμε τις ζωγραφιές καθώς και τα αρχικά χρωματισμένα φαντασματάκια τα οποία θα χρησιμοποιηθούν ως εξώφυλλα (ένα φαντασματάκι μπροστά και ένα στο οπισθόφυλλο) και δεν ξεχνάμε να σημειώσουμε σε ποιο παιδί ανήκουν. Ζητάμε από τα παιδιά να σκεφτούν και να προτείνουν ένα τίτλο για την ιστορία και διαπραγματευόμαστε μαζί τους για ένα κοινά αποδεκτό τίτλο, π.χ. ‘Τhe two ghosts’, ‘Ghosts, our friends’. Αναπαράγουμε την ιστορία σε όσα αντίτυπα χρειαζόμαστε ανάλογα με τον αριθμό των παιδιών και τα κάνουμε βιβλιαράκια είτε χρησιμοποιώντας τον διακορευτή και ανοίγοντας 2 τρύπες στη μέση από τις οποίες περνάμε μία κορδέλα είτε με μηχάνημα για δημιουργία σπιράλ αν υπάρχει διαθέσιμο.

Βήμα 4 Δίνουμε στο κάθε παιδί από ένα βιβλιαράκι, όπου η τελευταία σελίδα  περιλαμβάνει το τέλος της δικής του ομάδας με τις δικές τους ζωγραφιές. (Έχουμε φροντίσει τη στοιχειοθέτηση με τέτοιο τρόπο, έτσι ώστε το ‘κοινό μέρος’ της ιστορίας να τελειώνει σε μονό αριθμό σελίδας για να διευκολυνθούμε κατά την αναπαραγωγή και να προσθέσουμε στο κάθε βιβλιαράκι μία μόνο ζυγή σελίδα  η οποία θα περιλαμβάνει το διαφορετικό τέλος με τη διαφορετική ζωγραφιά).

Στη συνέχεια, παρουσιάζουμε τη μασκότ και την ενημερώνουμε ότι θα ακούσει μια ιστορία με φαντάσματα που έφτιαξαν τα παιδιά για να την ευχαριστήσουν. Διαβάζουμε την ιστορία όπως την έχουμε καταγράψει/αποτυπώσει, σταματώντας κάθε φορά στα βασικά σημεία είτε για να κάνουμε κάποια ερώτηση στα παιδιά είτε για να τους ζητήσουμε να επαναλάβουν κάποια φράση, κλπ. Σταματάμε την αφήγηση/ανάγνωση της ιστορίας  στο σημείο που ξεκινάει το τέλος. Τότε σηκώνουμε μία-μία ομάδα για να παρουσιάσει τη δική της εκδοχή. Λέμε στα παιδιά, όπου μπορούν, να χρησιμοποιούν αγγλικές λέξεις και φράσεις, για να καταλαβαίνει και η μασκότ, και τα βοηθάμε όπου χρειάζεται. Στο τέλος της κάθε παρουσίασης η μασκότ επιβραβεύει το κάθε παιδί με καρφιτσούλες-φαντάσματα (B_B11_W03) που έχουμε ήδη ετοιμάσει (βλ. Β_Β11_sample στο εκπαιδευτικό υλικό). Το κάθε βιβλιαράκι μπορεί να παραμείνει στη βιβλιοθήκη της τάξης ή στη Γωνιά της Ανάγνωσης (Reading Corner) αν υπάρχει. Ακόμη, αν θέλουμε αφιερώνουμε επιπλέον διδακτικές ώρες για να δραματοποιήσουμε τις ιστορίες και να τις παρουσιάσουμε σε μια σχολική εκδήλωση στους γονείς. 

Βήμα 5 Στη συνέχεια μπορούμε να μάθουμε στα παιδιά να τραγουδούν το τραγούδι ‘Friendly ghost’ (Β_Β11_Μ01, στίχοι).  Καθώς ακούμε το τραγούδι κάνουμε κινήσεις για να ζωντανέψουμε τα λόγια και να ενδιαφερθούν τα παιδιά, ακόμη κι αν δεν καταλαβαίνουν όλες τις λέξεις. Μετά το επαναλαμβάνουμε και ζητάμε από τα παιδιά να κάνουν μαζί μας τις κινήσεις και να σιγοτραγουδούν. Επαναλαμβάνουμε το τραγούδι όσες φορές είναι ευχάριστο και διασκεδαστικό για τα παιδιά.